Het kan nooit de bedoeling van een wijnarrangement zijn om gasten dronken achter het stuur te krijgen en dat kan zo maar gebeuren bij een 4,5,6 of 7 gangen menu met bijpassende wijnen

Om dat te voorkomen stelt men vaak voor om dan maar halve glazen te schenken. Prima idee toch? 

Maar als er, zoals zo vaak, eerst nog eens een glas Cava als aperitief wordt geschonken, dan sluit dat minder goed aan bij dat idee. Daarbij krijgt de potentiële halve glazendrinker toch nog een volledig glas wijn vooraf, omdat de vraag of iemand  een halve glazen arrangement wil pas na het aperitief wordt gesteld. Je hebt dan als  halve glazendrinker al 1 heel glas achter de kiezen.

Maar heeft iemand er wel eens bij stilgestaan, dat afgezien van bovenstaande zaken, er nog iets heel anders speelt? Bij een dergelijk groot menu, dat vaak uit hele kleine gerechtjes bestaat, is de verhouding qua schenkhoeveelheden van de wijnen ten opzichte van het formaat van de spijzen helemaal zoek. De gerechtjes heb je meestal toch met 4, hooguit 5 kleine hapjes op en dan zit je nog met een half glas wijn dat over is, terwijl het volgende gerecht en ook de volgende wijn al weer in aantocht zijn. Nu kunt u wel zeggen: “Neem dan een halve glazen arrangement”. Achteraf is dat goed praten maar in je systeem zit eigenlijk dat dit halve glazen arrangement vooral bedoeld is voor de minder fanatieke BOB onder ons. Dus je wordt al snel  verleid om het gewone wijnarrangement te nemen en je raakt, voor dat je het merkt, al behoorlijk  aangeschoten tijdens zo’n diner. Zeker als je ook nog eens een glas Cava vooraf krijgt. Dan blijft er niet veel over van het onthouden, waarnemen en genieten van je wijn spijscombinatie. Mijn tafelgenoot bijvoorbeeld, gaat dan opeens als maar luidruchtiger en drukker praten. Het wordt wel een vrolijke, gezellige boel, maar soms ook wel iets te gezellig!

Wat op het bord van mijn tafelgenoot ligt, doet er opeens niet meer toe. In gedachten zag hij waarschijnlijk liever een truckergehaktbal op zijn bord liggen vergezeld van een grote portie friet met mayo. En als hij op een gegeven moment naar het toilet moet dan gaat dat niet meer geheel met vaste tred. Door de scheve verhouding van de hoeveelheid drank en de kleine portionering van de gerechtjes ontstaat er ook nog eens een flink hongergevoel. Hoe werkt zoiets dan? Je alvleesklier blijft insuline in je lichaam pompen om de alcohol te kunnen afbreken. Uiteindelijk zakt je bloedsuikerspiegel wat het hevige verlangen doet ontstaan naar vettig voedsel.

Moet je dan maar een bak frites bijbestellen of na afloop van het diner de snackbar om de hoek bezoeken als je nog in staat bent om die te vinden als je je al in zo’n  deplorabele toestand bevind?

Natuurlijk kun je al deze “problemen” voorkomen door wat minder te drinken. Ook al ben je verantwoordelijk voor het maken van je eigen keuzes, een beter advies van de gastheer/gastvrouw vooraf, zou zeker kunnen leiden tot een veel aangenamere en minder oppervlakkige verblijfsituatie. En dat is, dacht ik, in ieders belang, van je tafelgenoten, de gastheer/gastvrouw aan tafel maar vooral ook van jezelf.

Martin de Baat