De term “origineel recept” of “authentiek recept” wordt vaak als verkoopargument gebruikt. Eigenlijk zou dat een vanzelfsprekendheid moeten zijn, maar helaas is dat in de meeste gevallen niet zo. Dit soms tot afgrijzen van de bedenker of zelfs de nabestaanden hiervan. Het argument om het origineel niet te veranderen, wordt vaak ingegeven door respect te tonen voor bedenker van het recept. Als men het dan toch zo nodig wilt veranderen, geef het dan een andere naam.

Kijk daarin zit nou net de clou. Mensen willen een recept veranderen, omdat ze denken dat het er beter van wordt en net zo vaak of nog vaker, om dure ingrediënten te kunnen vervangen door goedkopere (worden ze er zelf beter van). Maar men wil hoe dan ook blijven meeliften op het succes van de beroemde naam van het recept. En als je dit maar lang genoeg kunt volhouden, dan kom je waar je wezen wil. Nabestaanden van de oorspronkelijke bedenker leven niet meer en nog belangrijker, het publiek weet toch niet meer wat het originele recept inhield. Sterker nog, als ze geconfronteerd zouden worden met het originele recept dan zouden ze onmiddellijk roepen dat het “origineel” namaak is.

Het mooiste voorbeeld hiervan is de beroemde Dame Blanche. Lang geleden werd je op school geleerd dat Dame Blanche bestond uit citroenijs (blank) amandelijs (blank) een halve gepocheerde (witte) perzik gevuld met witte aalbessen (blank en slagroom (ook blank). Kom daar nu maar eens mee! Waag het eens om een Dame Blanche zonder chocoladesaus te serveren en de rapen zijn gaar.

Ook de Pêche Melba heeft de tand des tijds niet kunnen doorstaan. Blikfruit, spuitbusslagroom, fabrieksijs en aardbeiensaus uit een flesje is tegenwoordig schering en inslag. Escoffier, de uitvinder van het beroemde dessert, heeft bij leven duidelijk aangegeven, hoe zeer hij het betreurde dat het echte recept al zo vaak gewijzigd werd. “De Pêche Melba is een eenvoudig gerecht gemaakt van zachte rijpe perziken, romig vanilleijs, puree van gesuikerde frambozen en een paar schilfertjes amandelen. Sommigen nemen de vrijheid door de frambozenpuree te vervangen door aardbeien- of aalbessenjam, dat verandert de smaak totaal. Anderen menen de perziken te moeten decoreren met slagroom, het resultaat daarvan heeft absoluut niets te maken met het origineel en kan het gehemelte van de echte kenner nauwelijks bekoren.”

En zo zijn er nog ontelbare voorbeelden te noemen. Wie maakt zich hier nu eigenlijk nog druk over zult u zeggen? Je zou bijna denken ”Helemaal niemand meer”. En dan verschijnt er plotseling een bericht in de krant: “Caesar Salad moet snel van de menukaart.” Het bevat sla, croutons en Parmezaanse kaas en prijkt op de menukaart van zo’n beetje elke horecagelegenheid die salades serveert: de Caesar Salad. Maar daar komt snel verandering in, als het aan de nazaten van de bedenker van de salade ligt. Het Amerikaanse bedrijf Caesar Cardini, vernoemd naar die grondlegger, sommeert restauranthouders in Nederland de Caesar salade onmiddellijk van de menukaart en website te halen. “Doen zij dat niet, dan stappen we naar de rechter”, zegt woordvoerder Nicole Jonkers van Pietercil Barends in Zoetermeer, de vertegenwoordiger van Caesar Cardini in Nederland.

Een 1-aprilgrap of pr-stunt? “Nee”, zegt Jonkers. “Caesar Cardini is bezorgd over de afnemende kwaliteit van de authentieke salade. Tegenwoordig wordt alles maar Caesar salade genoemd. Het origineel uit 1924 bevat maar zes ingrediënten: bindsla, croutons, knoflook, Parmezaanse kaas, ei en worcestershiresaus. Geen kip, tomaat of ansjovis. Daarom gaan we nu brieven sturen aan alle horecaondernemers in Nederland. De eerste zijn de deur al uit. Binnenkort volgen andere landen. Ook bijvoorbeeld supermarkten die Caesar salades en- dressings verkopen gaan we aanpakken.”

Koninklijke Horeca Nederland heeft nog geen klachten gekregen van ondernemers die hun menukaart moeten aanpassen. “Erg flauw dat ze op deze manier te werk gaan. Het bedrijf zou zich juist gelukkig moeten prijzen dat de salade zo’n groot succes is”, zegt woordvoerder Joris Prinssen. Van Caesar Cardini mogen restaurants hun vertrouwde salade gewoon blijven serveren, zegt Jonkers. Zelfs als er kip of ansjovis in zit. “Maar dan moeten ze hem wel een andere naam geven.” Dat zei ik al, daar wringt nou net de schoen.

P.S.

Het was naar later bleek toch een 1 april grap zegt Pietercil Barends, de partij achter Cardini’s The Original Caesar Dressing in Nederland, maar het bedrijf wil wel graag het authentieke recept en dressing onder de aandacht brengen. Waar of niet waar, respect voor de bedenker van het origineel, toch iets om over na te denken!

Martin de Baat

Noot van de redactie: Net zoals het originele recept van de asperges à la Flamande zonder ham werd geserveerd!