Al heel lang wonend in Amsterdam zuidoost, heb ik ooit bij het zien van een bord langs de weg waarop vermeld KFC, in een flits gedacht dat ik te maken had met het spelershonk van één of andere voetbalclub uit de Bijlmer misschien wel de Kikkensteinse Football Club. Maar omdat ik bijna gelijktijdig aan de overkant van de weg net zo’n bord zag staan met dezelfde tekst, op een nog veel groter gebouw begon ik te twijfelen.

Het is natuurlijk Kentucky Fried Chicken. Terwijl het ene gebouw een doorsnee verkooppunt is van KFC, is in het andere gebouw een marketing sales afdeling gehuisvest. Hier worden, zeg maar, al die kippenplannen uitgebroed.
Enige tijd later zag ik ’s avonds hele rijen auto’s voor de drive inn van Kentucky Fried Chicken staan. Voornamelijk donkere mannen en vrouwen bevolkten deze familycars. Niet zo gek, want in zuidoost wonen heel veel mensen van Surinaamse afkomst en die zijn nu eenmaal verzot op kip. Zij gaan niet met de kippen op stok, vandaar dat late bezoek. “Every night, chicken tonight”. In hun land van herkomst zijn er of …helemaal geen koeien of varkens of …als ze er wel zijn, onbetaalbaar. Wat overblijft is de kip en die staat dan ook prominent dagelijks op het menu.
Vroeger kenden we nog in veel huis-, tuin-, en keuken restaurants het bekende gerecht `kip in het pannetje`, maar hier bij Kentucky is dit gerecht geëvalueerd naar kip in een bucket. Zoals bijvoorbeeld de Familybucket, gemeenschappelijk kluiven met de hele familie, of ‘n sweet ´n fire bucket, ‘n party bucket en ga zo maar door. Patrick is niet de enige Kluivert. Waarschijnlijk is zijn naam en die van vele anderen, vernoemd naar het feit dat menig Surinamer graag kip kluift.
Vlakbij bevindt zich het AMC, bijna naast KFC. Gek toch eigenlijk. Je zou bijna denken dat het AMC een soort ziekenhuis is voor oude uitgemergelde legkippen die een uitgezakt kippenlichaam hebben gekregen vanwege al die eieren die ze hebben moeten leggen, vooral met de Pasen. Zeg maar het Academic Medical Chickencenter. Tevens kregen deze kippen spataderen op hun kippenpoten omdat ze zo weinig ruimte in hun legbatterij hadden om te zitten, alleen maar staanplaatsen! Staande eieren leggen met grotere kans op breuk.
In mijn fantasie krijgen deze legkippen hier in het AMC een opknapbeurt en gaan dan in de verkoop. Een doos van 10 kg kippenpoten (inclusief spatader operatie) voor € 10,= vertelt het bord voor de deur van een winkel. Ik denk dat Kentucky zijn vingers niet zou willen branden aan deze voorwaardelijk goedgekeurde legbatterijkippen.
Maar alle gekheid op een stokje, die overdaad aan “wings” en “legs” zowel bij KFC als bij de doorsnee supermarkt! Waar blijven dan de borsten van die kippendames? Wat gebeurt er met de oesters en de wensbeentjes? Zou toch leuk zijn als deze als exclusieve producten bij Kentucky in de etalage kwamen, zeg maar als Chicken Oysters en Wishbones. Op Valentijnsdag kunnen ze dan de “wishbones” promoten. Verstop ze gewoon tussen de wings want daar lijken ze nog het meest op. En natuurlijk wordt de vinder/ vindster beloond met misschien wel een tegoedbonnetje voor aan de pomp om weer snel terug te kunnen keren naar hun Drive Inn.
En ja die oysters, wellicht apart verkopen als een specialiteit, net als de kibbeling bij de visboer, maar dan het hele jaar door verkrijgbaar. Ik denk, als we de kip zouden kunnen vragen, dat zij het liefst in haar geheel in tact zou willen blijven en gewoon in volle glorie op tafel kon verschijnen in restaurant of huiskamer en desnoods bij KFC in een speciale meeneemzak. Maar dan wel in haar geheel geroosterd aan het spit om bijvoorbeeld thuis met de Family op te worden gepeuzeld. Kinderen weten dan ook gelijk dat kip niet een soort dikke friet is in een bakje, pardon, bucket.
En niet, dat haar poten en vleugels bij KFC, of supermarkt liggen, haar nek en kop in het kattenvoer of in dubieus kippengehakt verdwijnen en haar borsten, als het tenminste geen opgelapte AMC kip is, als exclusieve kipfilet bij de poelier of de betere supermarkt liggen. Maar ja, een kip heeft nou eenmaal geen inspraak! Wel jammer toch? En zo kun je dus als gedemonteerde en in onderdelen vaak wijd verspreide kip, niet echt vrolijk worden van je eigen situatie.
Martin de Baat
Geef een reactie