Waar is de tijd gebleven, dat een dame zich excuseerde aan tafel omdat ze even ergens heen moest. Ze kondigde dan heel discreet aan dat ze even haar neus ging poederen. En de heren? Die gingen dezelfde kant op, maar niet tegelijk met de dames. Die moesten eerst teruggekeerd zijn. Wat waren die heren dan van plan te doen? Die gingen hun handen wassen!

Nu was ik laatst bij een Febo vestiging in de oude binnenstad, ik had zin in een Vitaaltje. Voor niet- insiders, dit is een supergoede vegetarische kroket. De radio staat volop te spelen in deze zaak en wat hoor ik tijdens het reclameblok terwijl ik net een eerste hap van mijn Vitaaltje had genomen? Een luide reclameboodschap van Kruidvat:

“Veel vrouwen willen een oplossing voor hun vaginale schimmel”.

Ineens ontbeert mij de trek om door te eten. Zal ik toch maar even doorzetten, denk ik dan. Zo probeer ik mezelf weer wat moed in te spreken. Die was ondertussen een beetje in m’n schoenen gezakt. Dit bedoel ik nou, de schaamteloosheid is overal. De media tetteren dit soort boodschappen in de oren van het publiek en die gaan het allemaal heel gewoon vinden.

Stel je voor:

Je hebt net bij Loetje je lekkere steak “ saignant” besteld en je neemt je eerst hap en aan de tafel naast je hoor je in goed verstaanbaar Amsterdams: “Jan ik ben er effe tussenuit, me maandverband verschonen. Ik bloed als een rund en lek als een gek”. Dat is toch heel ander koek dan je neus poederen. Kan me voorstellen dat die biefstuk “saignant” ineens helemaal niet meer smaakt! Die zou je toch, op dat moment, het liefst onder tafel te schuiven.

We kennen natuurlijk ook nog het voordringen, bijvoorbeeld bij buffetten, dit is bijna het toppunt van brutaliteit. Of het, zonder gene, meenemen van gerechten van buffetten om later thuis op te eten. Zo heb ik een keer meegemaakt bij van de Valk, dat een familie bestaande uit vader, moeder en zoon een boodschappentas vol had met meegebrachte bakjes die ze doodleuk vulden van het buffet. Terwijl ze, net als alle andere gasten, gewoon gereserveerd hadden om uitsluitend gebruik te maken van het Paasbuffet. Gelukkig werden ze door een oplettende Valkenier hierop aangesproken en moesten ze even flink in de buidel tasten, voor hun reeds rijk gevulde boodschappentas.

Dit gedrag is uiteraard niet specifiek voor de horeca, maar komt overal voor in onze samenleving zoals in stadions, het verkeer, in het openbaar vervoer enz. Zou het allemaal nog goed komen denkt u? Ik hoop zelf van wel. Dit is toch niet wat we met z’n allen willen? Onbeschaamdheid wint het nu zo langzamerhand van beschaafdheid. Men zegt, dat het vaak eerst slecht moet gaan, voordat het weer beter gaat. Wat betreft dat laatste, die tijd is, wat mij betreft, gisteren al aangebroken.

Martin de Baat