De Indiase gaarkeuken

De enige Amsterdamse gaarkeuken, die van 1870 is al lang ter ziele. Veel alleenstaande mannen maar ook wel echtparen maakten gebruik van deze eetgelegenheid. Meestal echter mannen die niet willen of kunnen koken en de echtparen, ja, die hadden er waarschijnlijk ook niet veel zin in. Echt een keuken voor de gewone man, geen sjieke lui, geen jongeren of tweeverdieners, die kwam je hier absoluut niet tegen.

Nu ben ik al een paar keer Indiaas wezen eten, steeds vegetarisch en wat valt me dan op! Dit is eigenlijk de gaarkeuken ten voeten uit. Allemaal prutjes die je zo hap slik wegwerkt. Indiase kaas in romige saus, aardappelpuree en spinazie, gare groentemix, romig linzen gerecht bereid met kruiden, bloemkool en aardappelen bereid met tomaten, koriander en kruiden en zo kan ik nog wel een tijdje verder gaan. Best smakelijk maar allemaal poepgaar.

Geen wonder als je weet, dat de Indiase volkskeuken voornamelijk uit gaarkeukens bestaat. Het barst er van in India, bijna elke tempel heeft wel zijn eigen gaarkeuken waar onder de meeste primitieve omstandigheden grote potten op het vuur staan te pruttelen. Wel zijn er nog hete platen waar het bekende Nan brood op gebakken wordt.

Zo is de Indiase keuken in Nederland dus eigenlijk ook.

Super eenvoudig zelfs in de presentatie, door het gebruik van rvs schaaltjes met vakverdeling dat me erg deden denken aan mijn militaire dienstijd, al weer erg lang geleden. In elk vakje een prutje, het grootste vakje is gereserveerd voor de rijst. Gek eigenlijk dat jongeren helemaal weg zijn van India, de cultuur maar ook het eten, ze gaan er zelfs een kookcursus volgen. Dat zal dan wel vanwege het specerijengebruik zijn, want van de toegepaste kooktechnieken zul je hier nauwelijks opgewonden geraken.

In Nederland is er voor de Hollandse gaarkeuken blijkbaar geen bestaansrecht meer maar de Indiase gaarkeuken is weer helemaal in. Deze keuken is niet alleen populair bij de jongeren maar, heel verrassend, ook bij de oudjes. U raadt al waarom, je hoeft niks te kauwen. Maar zult u zeggen, het gebruik van al die specerijen daar houden de ouderen toch niet van. Dat klopt, maar veel gerechten zijn in een milde variant verkrijgbaar en dat is eerlijk gezegd vaak ronduit flauw.

Omdat de ingrediënten over het algemeen zeer weinig geld kosten wordt er ten overvloede supplement aan tafel aangeboden. De oudjes gaan hier maar al te graag op in, niet dat ze het supplement op kunnen, want ouderen hebben nu eenmaal minder eetlust, nee dat is het dus niet. Het gaat ze er om dat ze dan aan het eind van de maaltijd een doggy bag kunnen vragen. De gerechten worden vervolgens keurig voor ze ingepakt zodat ze er de volgende dag nog een keer van kunnen eten.

Misschien hebt u als carnivoor of visliefhebber andere ervaringen, maar voor mij als vegetariër raak ik afgezien van het kruidengebruik en het Nan brood, niet bepaald in extase van deze gaarkeukentechnieken. Maar wie weet, denk ook ik er over een jaar of 15 totaal anders over .

Martin de Baat


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *