Op het eerste gezicht zou u misschien kunnen denken dat deze mevrouw net bij de dierenwinkel vandaan komt en daar flink wat guppies heeft gescoord voor haar nieuwe aquarium. Met een kwinkslag naar de horeca zou het ook zo maar kunnen dat ze bij de nieuwe “meeneemchinees” (zo heet een afhaalchinees in België) een “super gezinsloempia” heeft opgehaald. Of een reuzen toffee heeft gekocht.

Niets is minder waar, het is een nieuwe veiligheidsgordel van Ford die binnenkort de functie van gordel en airbag ineen verenigd. Dit moet je toch een heerlijk opgeblazen gevoel geven als je na een copieus diner met de limousine van het horecabedrijf naar huis wordt gebracht.

Iets opblazen schijnt toch wel fascinerend te zijn. Als kind blies je al ballonnen op. Als je ging kamperen moest je natuurlijk ook je eigen luchtbedje opblazen, al was dat laatste misschien wat minder fascinerend. Meestal was je na enige pogingen behoorlijk rood aangelopen en moest een ander het opblaaskarwei uiteindelijk afmaken.

Als volwassene kun je nog steeds rood aanlopen als je na een mooi diner, royaal besprenkeld met wijn, op weg naar huis de bekende blaastest moet doen. Voor velen onder ons geldt hier, dat dit waarschijnlijk meer te maken met de uitkomst van de blaastest dan met de daad. Wellicht loop je dan de kans om met de staart tussen de benen de aftocht te moeten blazen. Niet alleen patissiers maar ook koks en gastheren kunnen het niet laten om van alles op te blazen.

Degenen die zichzelf opblazen, komen we in de horeca ook met enige regelmaat tegen, we noemen ze ook wel blaaskaken, maar dat terzijde. Ik kan me trouwens wel voorstellen dat sommige koks zouden wensen, dat ze zichzelf konden opblazen. Zo heb ik een keer een cruise gemaakt waarbij op de eerste avond de chef-kok werd voorgesteld aan de gasten.

Een broodmagere man, type “gratenpakhuis” kwam binnen. Op dat moment denk je toch: “Het eten kan hier onmogelijk lekker zijn”, want je krijgt bij deze man de associatie dat hij zijn eigen voedsel niet lust.

Lang geleden stond er bij de betere zaken vaak als garnituur “pommes souffleés” op de kaart. Een bewerkelijk aardappeltje, dat de nodige precisie en vakmanschap vereist om tot het gewenste resultaat te komen. En ook niet te vergeten, de alom bekende “en papillote” bereidingen.

Hoe gemakkelijk is het nu geworden dank zij het Kidde apparaat, waarmee we letterlijk van alles kunnen opblazen. Van dit opblazen gaat niet de intentie uit de consument voor het een of het ander te beschermen zoals bij een airbag het geval is. Nee, eerder het tegendeel is het geval. Sommigen onder ons kunnen zich dan ook niet aan de gedachte onttrekken dat we hier vaak te maken hebben met gebakken lucht.

De schuimpjes cultuur leek een beetje “ingezakt” totdat een beroemde Parijse patissier onze hoofden op hol wist te brengen. Het toverwoord is “MACARON”. Als nuchtere Hollander met zelf een behoorlijke patisserie achtergrond zou ik het omschrijven als 2 schuimpjes, voorzien van felle kleuren, op elkaar geplakt. Maar zo simpel mag je dat niet omschrijven. Nee, het zijn luxe verfijnde amandelschuimpjes voorzien van diverse bijzondere en creatieve vullingen.

Uitgekiende marketing zorgt voor een exclusief en luxe imago en maakt dat de macaron een hype is geworden, waar zonder blikken of blozen in de eerste de beste winkel €1,50 per stuk voor wordt gevraagd. Vooral kinderen van yuppen vallen massaal voor het mierzoete spul met de felle kleuren. Opblazen is niet alleen fascinerend maar zeker ook lucratief. Nu de schuimcultuur in de kokswereld wat is ingezakt moet ook daar iets nieuws komen. Omdat we toch graag blijven opblazen is er een culinaire “airbag”op de markt gekomen.

U loopt nu de kans om in een trendy restaurant een aantal van deze airbags geserveerd te krijgen. Opnieuw gebakken lucht? Wie zal het zeggen. Voor zover het bij u nog niet bekend is: Airbag is de naam voor kleine stukjes gedroogd spek. Als ze in contact komen met warmte blazen ze zich op tot luchtige spekkrokantjes.

Misschien ook wat voor de Burger King die de gewone man wil opblazen met zeer luchtig ijs, opslag 70%, ( lees: ijs met giga winstmarge) gegarneerd met krokant spek. Burger King is dan dus spekkoper. En de gewone man, ja, pech, die betaalt voor, de al dan niet, gebakken lucht.

Martin De Baat