Door Martin de Baat

De herberg in Sellingen

Een klein leitje, met daarop zaken die buiten de kaart om aangeprezen worden. Het is volop aspergetijd dus asperges met ham, met zalm, met kalfsbiefstuk, aspergesoep en aspergesalade mogen niet ontbreken. De gastvrouw doet haar best haar suggesties onder de aandacht te brengen van een bejaard echtpaar, echter tevergeefs!

“Heel interessant” , zegt de oude dame, maar “Weet u, mijn man kan de asperges zo lekker klaarmaken dat ik ze eigenlijk niet meer in een restaurant wil eten”. Gelukkig zei ze er nog net niet bij, dat als ze asperges zouden nemen, dit gerecht dan vrijwel zeker tegen zou vallen!

Ja, wat moet je nou met zo’n reactie, misschien is het wel het beste om het te laten voor wat het is en pijl en boog op wat anders te richten. En dat deed de bekwame gastvrouw dan ook onmiddellijk door met een andere suggestie te komen, namelijk de bereiding van kalfslever.

Het oude echtpaar werd dit keer moeiteloos overtuigd. De oude heer meldde nog dat ze hierbij een glaasje rode wijn wilden drinken. Voordat de gastvrouw echter gelegenheid kreeg zich naar het buffet te begeven voegde de oude dame er nog snel aan toe: “Het moet wel wijn van het huis zijn”. Ik zou bijna zeggen: “Helaas mevrouw daar kunnen we niet aan beginnen!” De gastvrouw echter, begreep wat mevrouw bedoelde. Er is natuurlijk wel een verschil tussen huiswijn en wijn van het huis, hoewel dit kennelijk niet bij iedereen bekend is.

Nadat de gasten klaar waren met het hoofdgerecht, bleek dat er nog vrij veel onaangeroerd was. Na de standaard vraag, of alles naar wens geweest was, haastte de oude dame zich om te vermelden dat ze vergeten was om van te voren naar seniorenporties te vragen. Gezien de reactie van de gastvrouw meen ik te betwijfelen of dat dan wel mogelijk was geweest.

In Duitsland is dat overigens de gewoonste zaak van de wereld, betreft gastgerichtheid op dit terrein, kunnen veel horecabedrijven hier in Nederland nog wel wat leren. In Groningen zegt men al snel:” Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg”. De kaart bevat een zeer beperkte selectie aan wijnen, waarbij vermeldt staat dat men niet pretendeert verstand van wijn te hebben! Men heeft zich door een “deskundige”laten adviseren. Nou, dat kan er volgens mij maar één zijn en dat is natuurlijk de…….. leverancier!

Wat zo vreemd is, is dat de witte wijnen consequent duurder zijn dan de rode! Jammer dat mijn vrouw geen rood drinkt, want dan was die keuze in ieder geval snel gemaakt. Het werd dus een Chardonnay Vin de Pays d’Oc en die was bij uitzondering heel goedkoop!

Het vegetarisch hoofdgerecht van € 18,50 bestond uit een Papadum belegd met wat quartiers van rauwe tomaat gegratineerd met geraspte kaas. Geroerbakte groenten en tagliatelle met roomsaus. Een vrij sober gerecht, ik heb er niets op tegen dat men hier € 18,50 voor vraagt maar dan moet men wel iets redelijks bedenken als vleesvervanger. Tenslotte plaatst men dit gerecht in dezelfde prijscategorie als de vlees- en vis gerechten. Hier is echter geen sprake van vlees- of visvervanging, men laat gewoon het hoofdingrediënt weg!

Waar heb ik dit verschijnsel toch al niet eerder meegemaakt? Oh ja dat komt nog een keer aan de orde in een volgende aflevering! Toch een beetje jammer!

Dan nog het nagerecht een huisgemaakte apfelstrudel! Lekker, maar het is eigenlijk gewoon een appelcarré vergezeld van een bolletje kaneelijs. Het kaneelijs is schilferig, waarschijnlijk is er te vaak met de niet uitgelekte ijsknijper in de bak ijs gegraven en/of het ijs niet goed afgedekt bewaard.

En tenslotte, waarom altijd die vervloekte spuitbusslagroom in Nederland! Die heerlijke volle slagroomsmaak ontbreekt volkomen en die mis je vooral als je net uit Duitsland komt. In de Duitse horeca zul je die spuitbussen niet zo snel vinden!

Waarom niet?

Het antwoord is simpel, daar draait alles om kwaliteit, waarbij men zelden de grenzen van het ontoelaatbare overschrijdt. Behalve natuurlijk één keertje, dat gevalletje met de EHEC bacterie.

Dus beste Nederlandse restaurateurs:

“ Ga voortaan voor echt, ga voortaan voor lekker,

zet die spuitbus nu maar aan de kant,

want daarmee win je menig klant!”

Martin de Baat