“Elke donderdagavond een malse maaltijd”, zag ik onlangs op een krijtbord staan. Nu zijn maaltijden produceren niet de “core business” van dit bedrijf, maar als er één bedrijf is die daar lak aan heeft dan is het deze wel.
Eigenlijk is dit een grote luxe boekhandel die ook een lunchcafé cq grand café exploiteert in een belendende ruimte. Nu moet u niet denken dat er van heinde en verre baasjes met hun honden hier deze eetgelegenheid met een bezoek vereren om hun trouwe viervoeter eens op donderdagavond lekker te verwennen. En dat was eigenlijk wel de eerste gedachte die bij me op kwam, hoewel, voor zover ik weet, honden hier niet toegelaten worden. Verwarring alom dus in mijn hoofd. Onlangs hebben ze in deze zaak een proces aan hun broek gekregen, omdat ze bij de afdeling. Wijnliteratuur ook bijbehorende flessen wijn voor de verkoop in het schap hadden staan.
Net zo als je “als experiment” koffie met huisgemaakt gebak kunt bestellen in sommige kledingzaken of snuisterijen winkels. Dit noemt men tegenwoordig “blurring”. De slijterbranche heeft heftig geprotesteerd tegen de verkoop van wijn in deze boekenzaak en beschouwde dit als oneerlijke concurrentie.Net als de gevestigde horeca niet blij was met verkoop van koffie en gebak in modezaken, kapsalons e.d. De rechter heeft de slijterbranche uiteindelijk in het gelijk gesteld. Dus moesten de flessen wijn met forse tegenzin uit het schap gehaald worden.
Omdat men hier inmiddels wel een horecavergunning heeft is men begonnen met de exploitatie van een lunchroom/grand café. “De malse maaltijd” op donderdagavond lijkt een nieuw experiment. We kennen natuurlijk wel de bordjes bij de slager waarop vol trots de term “malse of botermalse biefstuk staat vermeld. Ik heb een beetje gegoogled en ik kom echter de benaming ”malse maaltijd” waar ik overigens nog nooit van gehoord had en me er dus ook geen voorstelling van kon maken, alleen tegen bij de producent van hondenvoer. “Malse maaltijd, malse brokken voor uw lievelingsdier.”
Na enig speurwerk kwam ik erachter dat de malse maaltijd in deze zaak bestond uit saté met garnituur. Dus eigenlijk zijn dit “brokken op stokken”. En… de patisserie hier heeft ook het model van grote brokken. Boterzachte hompen gebak worden hier in grote stukken gesneden, het valt bijna uit elkaar vanwege haar malsheid. Ik weet wel dat het voor de eigenaar van deze zaak één brok ergernis was dat hij zijn flessen wijn bij zijn boeken moest weghalen. Om na een faillissement en doorstart, weer opnieuw te beginnen aan een zeer gewaagd en kostbaar project is absoluut bewonderenswaardig. Daarnaast nog branchevervagende activiteiten opstarten getuigt van durf en lef. Gelukkig is het bedrijf nu zeer succesvol.
De vroegere klandizie van hem is hem niet vergeten, de klanten stromen nu weer in groten getale naar binnen. Maar om, zonder enige culinaire bagage, bezoekers die in het grand café komen regelmatig hapklare malse brokken voor te zetten, veronderstelt een zekere dierlijke gretigheid bij zijn gasten die op zijn minst merkwaardig overkomt. Ook al zijn ze hem nog altijd hondstrouw.
Martin de Baat
Geef een reactie