Door Martin de Baat
Het couvert
Het klinkt misschien gek maar een tijd geleden kwam ik in een toprestaurant waarbij tot mijn stomme verbazing de tafels niet (meer) opgedekt waren.
Het was vroeg in de avond, we waren zo’n beetje de eerste gasten. Mijn vrouw zei: “Het lijkt hier wel alsof het ontbijt net is afgelopen”. Inderdaad praktisch lege tafels, geen couverts, hier en daar een paar wijnglazen midden op tafel. Nu kunt u wel tegenwerpen:”Less is more” maar in dit geval denk ik toch meer aan “Less is poor”. Wat een kale boel zeg, ik geniet toch meer van een entree met fonkelend tafelzilver en mooi servies. (zie foto)
In eerste instantie haal je je schouders op, je denkt dan dat men zich hier wil onderscheiden omdat men zich in deze zaak overal mee wil onderscheiden. Later blijkt dat deze trend, ja dat is het momenteel, in meer topzaken en zelfs bij van de Valk gemeengoed is geworden. Waarschijnlijk weet u ook wel waarom er niet meer wordt opgedekt?
Geen aanpassingen van het standaardcouvert meer nodig, veel meer kleinere gerechtjes dus veel soorten bestek nodig, meer gastencontact etc. Ik denk echter dat er iets anders aan de hand is! Weet u nog dat restaurant Moeders een aantal jaren geleden in Amsterdam werd geopend? Toen werd er aan de gasten gevraagd om hun eigen bestek en serviesgoed mee te brengen, in ruil daarvoor mochten de gasten gratis eten.
Best slim van deze ondernemer, hij hoefde niet te investeren in serviesgoed en bestek. Nu moet je natuurlijk wel gediend zijn van zo’n bonte kakofonie aan materialen op je tafel. Maar goed, in hun formule past dat uitstekend. Misschien wel 25 jaar geleden was ik in Parijs en trof daar een bijzonder restaurant. Bij de ingang bevonden zich vitrinekasten waarin het mooiste bestek was uitgestald.
Dit bestek behoorde aan vroegere clientèle, het was namelijk usance om je eigen bestek mee te nemen naar het restaurant. Je kreeg dan een eigen kastje of plaats in de vitrine.
Een van de laatste der Mohikanen, onze eigen Johannes van Dam houdt nog steeds vast aan dit ritueel en neemt steevast zijn eigen reiscouvert in foedraal mee naar zijn geliefde restaurant. Het is natuurlijk best leuk om bij vrienden en kennissen te pronken met je eigen bestek.
In het Ritz hotel in Berlijn is het zelfs mogelijk om met het privé bestek van César Ritz een vorkje te prikken. Daar hangt natuurlijk wel een stevig prijskaartje aan. Het meenemen en laten bewaren van je eigen couvert is uit lang vervlogen tijden maar de Fransen zouden de Fransen niet zijn als ze er niets voor in de plaats zouden bedenken.
Nog niet zo heel lang geleden was het vrij gebruikelijk dat je in een Frans restaurant een toeslag moest betalen voor het gebruik van het couvert. Dit werd dan apart op de rekening vermeld. Zou het niet zo zijn dat onze toprestaurants en anderen bezig zijn alvast de weg te plaveien voor de volgende fase?
Eerst niet meer opdekken en straks aan de gast vragen zijn eigen couvert mee te brengen of een toeslag voor het gebruik van het couvert in rekening te brengen? U gelooft het niet? Vergeet niet, Nederlanders zijn kooplieden, ik heb mijn mooiste bestek alvast gereserveerd voor het geval dat!
Geef een reactie