Het duizelt me allemaal

Al die nieuwe ontwikkelingen op culinair gebied, het is niet meer bij te benen. Sergio Herman himself, vindt dat hij eigenlijk idioot bezig is door zijn onverminderde dwang tot het creëren van nieuwe gerechten. Het vreet energie, slaapt maar 5 uur per dag.

Sergio laat zich inspireren door kunstenaars, Tattoo koningen, en architecten. Hoogst waarschijnlijk heeft hij zich ook door de Vlaamse patissiers(om de hoek) laten inspireren. In het superkatholieke Vlaanderen worden nog volop communie- en dooptaarten geproduceerd. Afbeeldingen van kaarsen, hosties, lichtstralen, cibories en engelen maken onlosmakelijk deel uit van deze gelegenheidstaarten.

Nu heeft Sergio een gerecht bedacht, bestaande uit een eetbare rozenkrans (Paternoster) met in het centrum een bereiding van coquilles. Vast weer fenomenaal van smaak. Misschien denkt u dat u eerst de rozenkrans moet afwerken om bijstand te verkrijgen om later als de rekening komt geen “Gods” vermogen te hoeven te betalen. Niets is echter minder waar.

U peuzelt eerst de rozenkrans op om daarna direct in hemelse sferen terecht te komen. De promotie van het sterk religieuze karakter van dit gerecht moet de wegkwijnende katholieke kerk toch als muziek in de oren klinken? Het zou me niks verbazen als Sergio bereid is om bij het aanbieden van de rekening deze te laten vergezellen van de collectebus van de RK kerk, zo maar, voor een duit in het zakje.

Ik weet niet of Sergio wel eens bij de Hema komt, daar kun je ongetwijfeld inspiratie opdoen als je de slagroomtaarten met diverse prints ziet. Nu had hij al een dessert met het logo van Apple er op. Om de schatrijke Belgen nog blijer te maken stel ik voor om over te gaan tot het tatoeëren van kip en speenvarken. Het mag natuurlijk ook een foodprint zijn. Welke afbeelding moet er dan op zult u zich afvragen? Welnu, gewoon een plaatje van Suske en Wiske, dat wordt pas echt smullen!

Nog niet zo lang geleden kon je bij Sergio een rundvleesgerecht bestellen, omgeven door gouden prikkeldraad. Wellicht dat u binnenkort ook op uw bord een kippenren van isomalt suiker kunt aantreffen waarin een gebraden kippetje dat vertoeft in een nachthok gemaakt van gel van appelmoes. Zo zie je maar weer, als je je best doet kun je de meest krankzinnige dingen verzinnen!

Het rechtop zetten van groenten e.d. is momenteel ook zo’n hype! Superkoks wanen zich ineens beeldend kunstenaar en creëren stillevens op het bord. Soms verlang ik terug naar de tijd dat de menukaarten van de meeste restaurants begonnen met ”op een bedje van”.

Beste heren koks, worteltjes, asperges en witlof, om maar wat te noemen, rechtop zetten, is heel onnatuurlijk. Kijk maar bij de groenteboer! Alle groenten liggen netjes in kistjes gestapeld. Iets wat dood is staat niet meer, maar ligt, dat geldt voor ons mensen trouwens net zo goed!

Zodra je zaken rechtop gaat zetten op het bord heeft het weer iets van de symboliek van de christelijke verrijzenis! Desondanks zal de katholieke kerk heel blij zijn met al weer een promotie van een uiting van het christelijke geloof op het bord. Alle brave katholieken uit Sluis en omstreken, waaronder veel Belgisch cliënteel, hopen evengoed eens te verrijzen. Maar op dit moment is iets doods rechtop zetten natuurlijk gewoon “opzetten”!

Toch is voorzichtigheid geboden voor Sergio, sommige katholieken, maar ook niet katholieke gasten zullen in die verticale gerechten wel eens het beruchte fallussymbool kunnen zien en dat is toch wel het laatste waar de RK kerk in deze tijd mee geassocieerd wil worden. Opzettelijke groenten e.d. rechtop zetten? Wees voorzichtig en alleen, als het ook paradijselijk smaakt!

Wat dacht u van de eetbare legpuzzels? Eetbare gel-puzzelstukjes in diverse kleuren die je in de juiste volgorde op moet peuzelen om tot optimaal genieten te geraken. Je hebt er zowat Google maps bij nodig! Bij René Redzepi krijgt u een ijsje met levende mieren geserveerd. Ook levende garnalen staan op het menu. Eigenlijk is het walgelijk, maar ja als je Noma heet, houdt niets je meer tegen en kun je zelfs gebakken schoenzolen serveren of natuurlijk ook nog mijn andere suggestie, de soufflé van gemalen kippenstront.

We leven in een tijdperk van ongekende luxe, van gekkigheid weten we niet meer wat te doen. De tophoreca in Amsterdam bestaat al lang niet meer van de Amsterdammers. Het zijn de Russen, Indiërs, Chinezen en Arabieren die zakken vol geld te besteden hebben en dringend op zoek zijn naar het allerbeste, het meest extravagante en het meest kostbare. Geld speelt hierbij geen enkele rol. In Amsterdam komen er straks 4 nieuwe high-end hotels bij waarvan één bestaat uit 6 geschakelde grachtenpanden aan de Herengracht. De naam: Waldorf Astoria. Wie er straks komen? Juist, de superrijken!

Ik hoop dat al die “big spenders” nooit hoeven terug te vallen op de bijstand. Niet voor henzelf, hoewel, ze worden er misschien wel een stuk bescheidener van. Ook hoop ik, dat de big spenders niet tot bijstandsniveau hoeven terug te vallen voor de luxe horeca en voor de juwelierszaken maar zeker ook niet voor mensen als Sergio Herman. Waar moet Sergio dan heen met zijn onstuimige drang tot creëren? Hij zou natuurlijk Tattoo koning voor de low budget groep kunnen worden zodat er ook wat tijd over blijft om lekker te gaan vissen in de Schelde en niet te vergeten, mits het nog niet te laat is, een beetje meer tijd om te besteden aan vrouw en kind.

Martin de Baat.


2 reacties op “Het duizelt me allemaal”

  1. Jeroen avatar
    Jeroen

    Dit kan alleen door een bakker of tempoteamkelner geschreven zijn.

  2. Peter van Zetten avatar
    Peter van Zetten

    Beste Martin,Je schrijft altijd erg inspirerend en met een kritische noot, echter hier klinkt totaal iets anders doorheen…Of begrijp ik je stukje tekst niet goed of onvoldoende?Groet,Peter

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *