Ach, tegenwoordig neemt men het zo nauw niet meer betreffende het gebruik van benamingen. Ooit was er een periode, dat de gasten vrij nauwkeurig wisten wat de benaming van een bepaald gerecht of combinatie van componenten en drankjes inhielden. Wilde je als horecaman/vrouw iets veranderen aan de receptuur of samenstelling was dat geen probleem mits je de naam van het eindproduct ook maar veranderde.

Wat gebeurt er tegenwoordig? Je noemt afternoon tea gewoon high tea en het gekke is dat iedereen, tenminste in Nederland, dat ook gaat doen. In Engeland zal je dat zeker niet overkomen. Bestel je daar een high tea dan krijg je heel wat anders. En als je hier een afternoon tea bestelt kijken ze je aan of dat ze het in Keulen horen donderden. Je kunt tegenwoordig rustig namen en samenstellingen veranderen want bijna niemand kent nog het origineel.

Zo kun je bijvoorbeeld ook al kaas van de boerderij verkopen want het verschil tussen boerenkaas en kaas van de boerderij kent bijna niemand, sterker nog men weet niet eens wat boerenkaas is. Zal wel van de boerderij komen is het vaak gehoorde antwoord.. En daar houdt het dan wel zo’n beetje mee op.

Vanaf nu ik geef het dus op, noem ik afternoon tea ook maar hightea, ik heb geen keuze, ik moet wel! De high tea wordt vaak in 3 gangen geserveerd. Vaak bevinden zich die drie gangen op een etagère met 3 verdiepingen, dus netjes verdeeld. Soms is dat niet het geval en dan worden de gangen apart en na elkaar geserveerd. Wat schetst mijn verbazing tijdens een onlangs genoten high tea.

Men begint met zoet en niet zomaar zoet, maar flink zoet. Diverse bonbons minitompouce, mini moorkopjes, macarons, petit fours, mini brownies etc. Gevolgd door een gang van appelstrudel met vanillesaus en bramensaus, appelgebak, wraps met geitenkaas gevuld en een getoast broodje met gesmolten kaas. Mijn bordje is ondertussen al flink gehavend door het vele zoet, terwijl de echte hartige gang nog moet komen.

Dan maar om een schoon bordje vragen. By the way, zeg ik tegen het lieftallige serveerstertje. Waarom beginnen jullie eigenlijk met zoet? Nou meneer, dat hoort zo bij een high tea, dus weer wat geleerd. De laatste gang was een frituurmandje tot aan de rand gevuld met mini loempia’s, mini kaas loempia’s en samosa’s begeleid door 2 stukjes quiche. Eigenlijk zijn we hier bezig een compleet internationale bittergarnituur naar binnen te werken maar dan wel met een flinke lading zoet omgeven.

Geen spoortje van de typisch Engelse componenten zoals komkommersandwich, scones clotted cream en Dundee cake. Om maar eens wat te noemen. Is er dan niets origineels aan het geheel? Jawel hoor, echte thee, nou ja, zakkies van Lipton met allerlei smaakjes maar de eerlijkheid gebied te zeggen er was ook English breakfast en groene thee. Nog even hadden we gehoopt, dat er zo’ n mooie zilveren theepot op een lichtje aan tafel zou verschijnen maar dat was misschien te veel van het goede. Gewoon zo’n RVS ontbijtthermoskan met gele dop bovenop.

Niks, nada romantiek! En die hapjes zult u zeggen, tsja, die kwamen bijna allemaal uit de fabriek!

Martin de Baat