Door Martin de Baat

Je eet wat je bent!

Van scholieren is bekend, dat ze het over het algemeen niet zo nauw nemen met wat ze aan voedsel en drank naar binnen werken. Hier geldt absoluut niet het adagium: “Je lichaam is een tempel, wees er dus zuinig op” maar eerder: Je lichaam is een afvalbak voor vette saucijzen en ladingen snoep, hier geen plek voor volkoren van moeder, maar troep, vanuit het schap, daar op de hoek”.

Tijdens de schoolpauzes zie ik de lange rijen studenten voor de kassa van de supermarkt of van de snackbar op de hoek. Speciale ( lage) prijzen voor de jongelui waarbij ze de meest wonderlijke etenswaren verorberen.

Wat dacht u van een broodje kroket? “Niets bijzonders” zult u zeggen! Ik vertel u dat de uitvoering die ik hier heb gesignaleerd elke beschrijving tart. Een reeds afgebakken bladerdeegbroodje bereid met dubieuze vetstoffen van boven ingesneden. En wat zit er achter dat rasterwerk…. Een reeds gebakken kroket!

Als een gevangene achter tralies zit deze kroket te wachten op z’n doodvonnis. Zelfs voor een kroket eigenlijk onwaardig, om zo aan z’n eind te komen. Wat een caloriebom, net zoals zoveel van het andere voedsel wat de jeugd naar binnen werkt, vaak ook nog rijkelijk besprenkeld met Red Bull of een andere energiedrank. Maar niet alleen jongeren kunnen er wat van!

Kennelijk hebben veel ouderen in hun opmars naar volwassenheid weinig bijgeleerd. De kiloknallers van C1000 en anderen nemen gretig aftrek. Laatst vertelde een mevrouw bij de kassa van C1000 mij, dat ze bepaalde zaken niet hier kocht maar elders want dat was veel voordeliger. Op zich is daar niets op tegen, maar ze voegde er nog aan toe: “Het kan hier kwalitatief misschien wel beter zijn, maar dat proeft mijn man toch niet!

Gaat het dan bij veel mensen echt alleen maar om de prijs en doet de rest er niet meer toe? Dás even schrikken. Alhoewel het verbaasd me eigenlijk ook weer niet. Menigeen die trakteert of het nou thuis is of op een club komt met het aller-goedkoopste product aanzetten. Niet, omdat men het niet kan betalen, men zwemt vaak in het geld. Maar ja, als men al iets goeds niet eens voor zichzelf over heeft, dan zeker ook niet voor een ander!

Zo werken we er allemaal mee, dat in hoog tempo tempels verdwijnen en vuilnisstortplaatsen er voor in de plek komen. De grote vleesverslinders van de kiloknallers lijken steeds meer het uiterlijk en gedrag van hun opgepeuzelde beesten over te nemen. Ze lijken wat knorrig, soms zijn het ook wat rare snuit(ers).

Ze banjeren zo de Lidl in, omdat bijvoorbeeld het blikbier in de aanbieding is. Trekken de stellingen leeg, de kar volgebouwd, de kiloknallers bovenop, zodat ze er nog maar net overheen kunnen kijken. Dikke vette lichamen, de vrouwen ernaast, want zij escorteren deze heren. De buiken van deze dames hebben de frontlinie van de boezems reeds lang gepasseerd.

Een schril contrast met wat je leest over de opkomst van het veganisme, met name in de USA. Een niet te stuiten opmars met als voorgangers Oprah Winfrey en Bill Clinton. Het ene extreme ten opzichte van het andere. Wellicht ligt hier ook de waarheid ( lees: het verschil tussen uitzonderlijk ongezond en uitzonderlijk gezond) ergens in het midden.

Wellicht kan ook het onderwijs zijn steentje bijdragen door zowel jongeren als ouders beter voor te lichten met betrekking tot hun voedingspatronen. Misschien krijgen de veeboeren in de toekomst dan ook een betere prijs voor hun vlees, wordt vlees diervriendelijker geproduceerd en leven jongeren en ouderen wat gezonder. Maar wat moet er dan gebeuren met al die fastfood zaken? Wel, er kunnen ook best wel wat VEGALICIOUS zaken bij!

Hopelijk zullen er dan weer tempels herrijzen, door een beter bewustzijn en…… door faire prijzen!

Martin de Baat