Milieu of marketing?

Is het u ook opgevallen dat steeds meer restaurants hun maatschappelijke betrokkenheid willen tonen?

Duurzaam, regionaal, biologisch, Fair Trade enz.
Overal heb je logo’s voor, je wordt er letterlijk mee doodgegooid.Zo zag ik laatst zelfs al een logo op de kaart staan voor “Stop aids now.”

Dit restaurant steunt de organisatie “Stop aids now”, nu heb ik daar geen probleem mee maar als het restaurant ook nog eens ”de Ondeugd” heet dan krijg ik een raar gevoel van binnen. Je zou bijna zeggen dat krijg je er van als je ondeugend bent! Het lijkt een beetje op “Stout en Nieuw”.

Er zijn restaurants die erg bezorgd zijn om het milieu. De producten die op de kaart gevoerd worden moeten allemaal binnen een bepaalde straal afkomstig zijn. Zo staat er achter elk gerecht niet alleen de prijs vermeld maar ook de afstand in km, zodat men weet hoe ver het product heeft moeten reizen.

Bijvoorbeeld de vis, hier rekent men vanaf de plek waar deze gevangen is, bijvoorbeeld in de Noordzee Positie Lat: 52.39.81 N / Positie Lng: 04.24.50 E. Kijk daar heb je nu wat aan!

Je krijgt hier dus niet een Pangasius of Tilapiafilet in je mik gedouwd, welke een triest bestaan heeft geleid in de Mekong delta in Vietnam of ergens in Afrika en daarna in bevroren toestand enkele duizenden kilometers noodgedwongen heeft moeten afleggen.

Het zou me niet verbazen dat de kok van zo’n restaurant ook beschikt over een eigen kruidentuintje en dan kan hij natuurlijk vermelden dat de peterselie (ca. 5 meter) en de bieslook ( ca.3 meter) hebben moeten afleggen. Zijn alle medewerkers van deze zaak eigenlijk wel zo betrokken bij het milieu. Je zou dan het personeel moeten afbeelden bij hun auto met daarbij de vermelding van de afstand die ze dagelijks moeten afleggen naar hun werk.

Als de gastheer/gastvrouw dan bijvoorbeeld meer dan 60 km per dag moet rijden en zijn/haar auto verbruikt meer dan 1 op 10 dan zou je als gast kunnen besluiten om door hem of haar niet meer bediend te willen worden. Er zit voor deze medewerker dan weinig anders op dan te verhuizen, de auto te verkopen of uit te kijken naar een andere baan in de buurt.

Ik wacht eigenlijk nog op een logo voor “echt dichter bij huis” en die kan bijvoorbeeld uitbeelden “de Horeca CAO”.

Met zo’n logo op de kaart weet je dat er in dat bedrijf volgens CAO wordt gewerkt. Ja ik hoor u al zeggen, dit soort bedrijven zijn zeldzamer dan ééneiige tweelingen uit Antarctica, maar toch, hier werk je dus geen 12 tot 14 uur op een dag en……je overuren, krijg je ook eens allemaal netjes vergoed.

Als je je zo druk maakt om het milieu doe het dan alstublieft goed. Ik ken een bedrijf waar men producten uit de regio voert maar kijk je dan naar de waterkaart dan zie je dat er Fiji water op de kaart staat. Weet U hoe ver dat is? Schrik niet,16300 km!

Natuurlijk ben ik ook voor Faire Trade, alle boeren van Verweggistan moeten een eerlijke prijs voor hun producten krijgen. Maar al te vaak gaan restaurants die dit logo voeren hun gasten geen faire prijs berekenen. Wat denkt u van een fles huiswijn die 7x over de kop gaat of een kopje koffie à raison van 4 eurootjes. Arme consument!

Zoals u weet is mijn schoonmoeder dol op Irish Coffee,(zie eerdere column). Maar wat u niet weet is dat ze ook verslaafd is aan asperges. Ze kan ze elke dag op elk moment wel eten. Ze laat dan ook geen gelegenheid ongemoeid om het witte goud op tafel te krijgen. Ik laat me sturen!

Op dit moment is er volop aanvoer uit Peru! Ze heeft geen boodschap aan duurzaam, respect voor het seizoen of wat dan ook. Ze zegt: “Ik doe niet mee aan al die moderne dingen”. Ik eet wat ik lekker vind en wat goedkoop is”. Ja dan ben ik natuurlijk uitgepraat. Nu wil ik niet doen voorkomen dat ik heiliger ben dan de paus dus laatst heb ik gezondigd. Ik zal het u opbiechten!

Op de markt stond een koopman met groenten en fruit en… hij had asperges uit Peru voor: U leest het goed 0,50 per pond!.

De verleiding werd nu wel erg groot om een paar pond asperges voor mezelf mee te nemen, mede omdat ik zelf geboren ben in een aspergestad namelijk Bergen op Zoom. Dan heb je als het ware een emotionele band met dit spul. Dus voor € 1,50, 3 pond asperges gekocht.

Hoe kan deze koopman in godsnaam asperges klasse AAA verkopen afkomstig uit Peru en hij moet er ook nog aan verdienen voor slechts 50 eurocentjes per pond? Natuurlijk heb ik het hem gevraagd en hij vertelde mij het volgende verhaal.

“Ik heb een zwagertje en die kon geen wijf krijge. Toen heppie bij zo’n koppelbedrijfie zo’n fotoboek besteld met allemaal mooie wijve. Hij kon kiezen uit lekkere wijffies uit Oost-Europa, Azië of Zuid Amerika.

Zuid Amerika leek hem wel wat, want hij zag daar ook gelijk handel. Dus is hij hem gepeerd naar Peru. Het klikte eigenlijk gelijk met dat wijffie uit dat fotoboekie en je raadt het al, hij begon ook nog asperges te kweken.

Nou had ie voordien ook een tijdje in de horeca gebuffeld dus hij wist wat van kokkerellen.

Op zeker moment kwam ie op het idee om de asperges te gaan vulle. Waarmee? Nou gewoon met dat witte spul, valt toch niet op, dezelfde kleur! Hij stuurde de asperges gewoon met de KLM, maar 30% van de partij asperges hattie gevuld, de rest 70%, diende als cameflage weet u wel.

Omdat ie m’n zwagertje is, je doet alles voor zo’n goozertje , vroeg ie me of ik de zending effe op wilde hale van Schiphol en af wilde levere bij een gabbertje van um op een bepaald adresje wat ik u niet ken noeme. Me zwagertje is zo’n toffe peer, hij zei dat ik de ongevulde asperges mocht houde. Dat was leuke handel voor mij, vandaar dat ik ze voor 2 kwartjes ken aanbiede.

Nou ken het zijn, dat er af en toe een gevuld exemplaartje tussendoor slipt en dat zou mogelijk bij je schoonmoeder op het bord terecht hebbe kunne kome. Vandaar haar gigantische zin aan asperges, dat spul werkt inderdaad verslavend.

Ik probeer nog tegen te werpen dat hij dit allemaal niet kan maken!

Hij zegt: “ Hoezo niet”. Ik word er beter van, maar ook je schoonmoeder en me andere klante, de KLM en niet te vergeten, me zwagertje, die hep nou een kast van een huis en een stuk of wat mercedessen in Peru. Hij is ook nog eens maatschappelijk goed bezig”.

Hoezo? vraag ik hem.

“Nou hij hep een knoert van een logo op z’n deur hange, het ziet er zo uit!

Verantwoord maatschappelijk ondernemen

Hij heb namelijk een land en tuinbouwschooltje + een kookschooltje opgericht.Jonge mense kunne hier voor nop, een horeca of landbouwopleiding volgen. Ze leren het kweken van asperges, het verbouwen van dat andere witte spul en degenen die kok willen worden leren hier ook hoe ze groente kunne vulle. Als ze het goed doen krijgen ze gelijk de baan van hun leve aangeboden, dus met de werkgelegenheid zit het hier wel snor”.

Ik was sprakeloos, heb de asperges wel opgegeten maar voel nog geen aandrang naar een nieuwe portie. Dit is toch de laatste keer dat ik asperges uit Peru eet, maar…. voor mijn schoonmoeder zal ik ze helaas moeten blijven halen.

Net als zeer veel anderen heb ik me door hebzucht laten leiden, dus horeca, doe je ook niet mooier voor dan dat je bent. Want…. is dat hele gedoe rond duurzaam, regionaal, biologisch en Fair Trade niet op de eerste plaats een goed doordachte marketing truc?

Martin de Baat.