De afgelopen tijd aan een proeverij deelgenomen, waarbij een serie wijnen uit Argentinië geproefd werden. De Argentijnse proeverij vond plaats in het Amstel hotel in Amsterdam. Zo’n 15 Argentijnse wijnmakers waren naar Nederland gekomen om hun Malbec’s, Torrontés en Bonarda’s te laten proeven. Ik heb heel wat Malbec’s geproefd op die middag en bij elke stand vroeg ik aan de wijnmaker hoe de wijn gemaakt was.

Tot mijn verbazing waren er wel heel veel Malbec’s die voor 30% op Amerikaans eiken en 70 % op Frans eiken zijn opgevoed. Deze wijnen waren allemaal gedurende 12 maanden gelagerd op medium toasted barriques. Natuurlijk bestaan er verschillen tussen deze wijnen, dat kan o.a. te maken hebben met de ligging van de wijngaard en het vinificatieproces. De verschillen waren over het algemeen klein.

Het waren allemaal krachtige, tanninerijke en fruitige wijnen, hoog in alcohol, veel extractie en structuur met een zekere rondheid. Omdat ze zo krachtig zijn, zijn de finesses of zoals u wilt de complexiteit, ook al zijn ze in de wijn aanwezig, nauwelijks meer waarneembaar. De wijnen zijn zo krachtig dat ik durf te beweren dat ze de houtrijping eigenlijk niet nodig hebben om extra structuur aan de wijn te geven.

Er was één Malbec, zonder houtrijping, op de proeftafel waarbij je het hout echt niet miste, sterker nog het fruit kwam er zo wat beter uit. Nu kan de organisator van dit evenement wel beweren dat er meer diversiteit voor de gast op de wijnkaart moet komen dan nu het geval is, ik heb hierover, in dit geval, mijn twijfels. De sommelier/restaurateur zou er volgens de organisator goed aan doen om meer Malbec’s van verschillende huizen op de kaart te zetten.

Ik zeg u vooral niet doen!

De gast gaat zeker niet vergelijkend proeven, want het restaurant is nu eenmaal geen proeflokaal. Bovendien zijn de verschillen tussen de wijnen, in het algemeen, verwaarloosbaar. De gast wil een goede kwaliteit wijn die past bij zijn voorkeur en bij het gerecht dat hij besteld heeft en meer niet.

Natuurlijk mogen vinologen en sommeliers hun hobby uitoefenen en hun kennis vergroten maar tijdens masterclasses waarbij diverse wijnen van dezelfde druif en dezelfde opvoeding de revue passeren blijken de verschillen voornamelijk in de jaargangen te zitten en die diversiteit in wijnen was slechts op beperkte schaal aanwezig. De verschillen zijn niet dusdanig groot dat er onmiddellijk gedacht moet worden aan een andere wijn-spijscombinatie bij een wijn van een ander huis.

Als u en ik uit eten gaan zullen we vast wel extra gefocust zijn op de wijn-spijscombinatie maar niet voor lang. Onze tafelgenoten willen het ook gezellig hebben in plaats van bij een gezelschap te zitten die op een analytische, bijna laboratoriumachtige wijze zit te proeven.

En bovendien…. na 1 of 2 glazen van 14,8% alcohol geconsumeerd te hebben vervagen er allerlei zaken, met name ons waarnemingsvermogen. Gevoelens krijgen steeds meer de overhand ten opzichte van onze ratio.

Praten wordt ineens een stuk gemakkelijker en leuker dan luisteren, zodat genieten met emotie, de echte beleving wordt.

En….. daar gaat het volgens mij toch allemaal om.

Martin de Baat