Zo’n 60 jaar geleden kwamen geleidelijk veel mensen uit Indonesië naar Nederland. Die waren gewend rijst ‘in de hartige sector’ te eten”. Bij de marine wordt nog steeds elke woensdag de zogenaamde “Blauwe hap” geserveerd. Een nasi of rijsttafel gerecht, met een traditie welke herinnert aan ons koloniaal verleden.

Om mooie droge rijst te verkrijgen was altijd een hele toer. Die kunst verstonden de Nederlandse huisvrouwen niet, terwijl manlief maar zat te zeuren om de blauwe hap met daarbij een lekker pilsje, het liefst van de tap.

Daarvoor had je dus “droge rijst” nodig”. Men heeft 3 jaar hard gewerkt om deze instap- toverrijst uit te vinden. Dat noemde men geen ‘snelkokende rijst’, maar ‘altijd lukkende rijst’. Het moest zo de huisvrouw lukken altijd uitstekende nasi-gerechten op tafel te krijgen want dat kon ze niet voor elkaar krijgen met normale rijst. 

De verkoop aan ‘echte’ Indonesiers en Chinezen – er kwamen steeds meer Chinese restaurants – was overigens niet direct geweldig. “Zij meenden – en waarschijnlijk niet ten onrechte – dat zij zelf wel wisten hoe ze rijst moesten koken”. Dus het toveren vond voornamelijk plaats in de Hollandse huishoudelijke keukens.

Voor die tijd ging er nog wel eens wat mis en vond de hardwerkende echtgenoot bij thuiskomst de hond in de pot. De “normale”rijst was dan volkomen mislukt en werd door middel van een verdwijntruc uit de keuken weggetoverd.

De Chinezen werkten niet met toverrijst, toch vond men in de Chinese gezinnen ook regelmatig de hond in de pot maar dat was dan de hond die Lassie heette, zeg maar “Lassie in de Nasi“. Dit was in Nederland verboden en gebeurde dus stiekem. Of dat ook in de restaurantkeukens gebeurde weet ik niet. Een reclamespreuk zoals “Hier zit Lassie in onze Nasi” zou menig Nederlander niet argwanend maken, want wie is er nu niet opgegroeid met Lassie toverrijst.

Het kon dan echter zo maar zijn, dat we met misleidende reclame van doen hadden en dat er wel degelijk hond in de pot zat. In China zelf is dit echter nooit een probleem geweest. Men beweert dat daar vooral de pekingnees, ik bedoel de pekinees in de nasi e.d. wordt verwerkt. In China wordt nu eenmaal alles gegeten wat beweegt, zegt men wel eens.

Beste Nederlandse keukenprinsen en prinsessen, ga maar lekker door met toveren met rijst want van de hond in de pot vinden wordt je relatie niet beter en… dan kun je na het eten tenminste nog gewoon je hond uitlaten.

Martin de Baat