Wist u dat Duitsers zo gigantisch veel drinken? De Amerikanen kunnen er natuurlijk ook wat van. Niet voor niets dat een voormalig burgemeester van New York een nieuwe wet ingevoerd heeft die de horeca verbiedt om bekers frisdrank groter dan ca. ½ liter te verkopen. Er bestonden bekers van een liter en zelfs van 1 ½ liter Ongelooflijk toch? Bloomberg sprak op Twitter van  ”De grootste stap die een bestuur ooit heeft genomen om overgewicht tegen te gaan. Het zal levens helpen redden”.

Het verbod treft bekers die groter zijn dan 16 ounce (circa 0,45 liter), op straffe van een boete. Veel New Yorkers in de bioscoop en stadions lurken hun limonade nu uit ‘emmers’ die twee keer zo groot zijn. Sapjes, melk, alcohol en light-varianten zijn uitgezonderd van het maxi-verbod.
Onze Nederlands bioscoopemmers zijn slechts gevuld met popcorn terwijl in Duitsland al balen popcorn op kermissen en bioscopen verkocht worden. Hoeveelheden drank in genoemde omvang zoals in de USA, zal zeker ook hier komen. Niet voor niets dat  de super reclame maakt voor 1 ½ liter flessen cola.

Het grote verschil tussen  Amerikanen en Duitsers is niet de kwantiteit maar de inhoud van de fles. Duitsers drinken zeer veel water, maar ook Schorle ( afgeslapte wijn) en natuurlijk bier, maar veel minder frisdrank. Je ziet bijvoorbeeld “Getrankehalle” waar klanten richting emballage rijden met hun boodschappenkar waarop soms wel 6 kratten met lege waterflessen. Dranken worden hier niet per fles gekocht maar per krat. Vrouwelijke klanten moeten bijna verplicht hoge hakken of plateauzolen dragen om nog over hun winkelwagentje heen te kunnen kijken. Niet alleen drank is hier verkrijgbaar, er staan ook diepvrieskisten met balen ijsblokjes en crushed ice.  Je waant je hier wat dat betreft echt in de USA.

Een oude dame waagde het onlangs om in een restaurant een 1/8  wijn te bestellen. Dit is 125 cc,  bij ons een normaal glas. Helaas kon deze hoeveelheid niet geschonken worden. De dame in kwestie kreeg het advies naar huis te gaan en vervolgens, enige tijd later, als ze voldoende dorst had, terug te komen.

Op een wijnfeest bestelde ik een glas wijn. Gewoon 250 cc, dus 3 glazen haalt men hier uit een fles! Na 3 glazen heb je dus al een fles op! Maar het kan nog gekker want er zijn ook plaatsen waar men een ½ liter schenkt.
Probeer maar eens een flesje bier te bestellen met een inhoud van 33cl zoals bij ons gebruikelijk. 25 cl is al helemaal uit den boze. Dat gaat niet lukken want alleen bier voor “watjes” is in deze hoeveelheid verkrijgbaar en dat is dan het alcoholvrije bier. Het begint hier bij een ½ liter maar 0,7 of meer is ook heel gebruikelijk.

Onlangs was ik in een restaurant vlak over de grens met Duitsland in de Elzas. Wat een heerlijk gevoel geeft dat toch om daar te komen. Hier is lekker nog niets veranderd. De bakker bakt hier nog zelf zijn brood en de patissier heeft gewoon achter de winkel zijn atelier. De menukaarten in de restaurants zijn natuurlijk in het Frans zoals het vroeger bij ons ook was. Nog veel klassieke gerechten op de kaart, waar niks mis mee is omdat het zeer beproefde gerechten zijn die vaak uitstekend smaken. Ook de portionering is hier nog zoals het hoort, enkele uitschieters daar gelaten. Hier kun je nog een slakken-gang bestellen zoals “Escargots à la Provencale” en dan is het nog maar een klein sprongetje naar de volgende gang: “Cuisses de grenouilles à la Grand Mère”.

Wij gingen echter voor… Een lunchmenu bestaande uit een voorgerechtje: Croque Monsieur met een heerlijk romige kaassaus en de juiste krokantheid van de toast. Daarna een stukje perfect bereide schelvis met begeleidende saus waarin ook vanille, garnituur van puntjes polenta, verse groenten en als nagerecht een huisgemaakte brood-appeltaart met pistache en slagroom. Heel gewoon, zonder fratsen, maar wel lekker en… voor slechts  €10,20 per persoon. Naast ons zat een Duitse heer en die kon pas echt drinken of moet ik zeggen zuipen? 

Zijn maaltijd bestond uit een Bouchée à la reine, bij ons al lang in de geschiedenisboeken verdwenen maar hier, in het herkomstgebied, nog springlevend en op bijna elke menukaart vermeld. De bouchées haal je natuurlijk bij de plaatselijke bakker, die ook de etalage vol heeft staan met de beroemde Kugelhopf’s. Het pasteitje zoals dat hier geserveerd wordt ziet eruit, alsof er net een vulkaanuitbarsting heeft plaatsgevonden. Het pasteibakje( de krater) in het midden van het bord, rijkelijk gevuld met ragout, maar daar bleef het niet bij. Eromheen, op de rest van het bord, zover je kijken kon, heel veel extra ragout. En wat dronk deze meneer hierbij: gewoon 2 liter flessen mineraalwater! Dat is toch ongelooflijk. Zijn maag moet  na het nuttigen van deze 2 liter flessen koolzuurhoudend water zowat de afmeting en de inhoud hebben gekregen van een riant bubble bad. Bij elke oprisping of eruptie om in vulkaantaal te blijven, en dat moeten er vele zijn, komt die kippenragout inclusief champignons als stuwende lava weer boven drijven. Dat moet mijns inziens, zeer onaangenaam zijn. Ach, hij zal er wel aan gewend geraakt zijn.

Veel Duitsers zijn gek op “Spazieren im Wald”. Als je dus op zondagmiddag het bos in gaat komt je zeer veel wandelaars tegen. Maar zijn het wel echte wandelaars?  Lang niet allemaal. Er zijn hier ook veel zogenaamde “Parkplatz” wandelaars. Ze parkeren hun auto in het bos op een parkeerplaats, lopen 500 meter en komen dan bij een Waldhütte. Vervolgens doen ze net alsof ze de vierdaagse hebben gelopen en bestellen een groot bord gevuld met zuurkool, leberknodel en bratwurst, rijkelijk weggespoeld met een ½ liter bier of Schorle. Daar hoef je geen wandelschoenen voor aan te trekken, maar het staat natuurlijk wel leuk voor de buren. 

Ik vraag me wel eens af hoe de echte wandelaars het hier in het bos volhouden. Met slechts 1 liter water in de rugzak houden ze het toch hooguit maar een half uurtje vol?Bij toeval ontdekte ik hun grote geheim. Het was me al opgevallen hoeveel mensen hier met kinderwagens in het bos lopen. Je denkt dan nog bij jezelf: “Wat goed van die ouders, het loopt wat ongemakkelijk met zo’n kinderwagen, maar lekker gezonde boslucht voor de baby is toch helemaal niet zo gek! Helaas de liefde voor het kind gaat niet zover! Want in deze zogenaamde kinderwagens ligt helemaal geen baby maar, je raadt het al, er staat gewoon een krat in, gevuld met een stuk of 12 flessen bronwater. Ja, zo komt Jan Splinter hier door de winter!  

Martin de Baat