Gek toch dat bio momenteel zo in de belangstelling staat. Zoals vaak, liep ook hier Duitsland voorop om de consumenten warm te maken voor bio producten. Nu is Nederland aan de beurt. Eigenlijk moet ik zeggen dat het superhip is. En als je per ongeluk tegen de verkeerde zegt dat je geen bio koopt dan krijg je het gevoel dat ze je een milieu barbaar vinden. Nog niet zo lang geleden was eigenlijk bijna alles bio, er waren nauwelijks kunstgrepen in voedingsmiddelen. Nu moet je fors in de buidel tasten om het voedsel dat toen gewoon was en nu bijzonder is, te kunnen betalen.

Gezonde voeding is in opmars, het gaat niet alleen om bio producten, maar ook suikervrije en veganistische producten. Het zijn niet alleen vegetariërs en veganisten die hier op af komen hoewel deze groep behoorlijk aan het groeien is, maar ook onze carnivoren en piscivoren. Winkels die bio producten verkopen schieten als paddenstoelen uit de grond. Hoe zou dat komen? Als ik zo’n natuurvoedingswinkel binnen stap, ontstaat er bij mij altijd een gezonde dosis wantrouwen over de echtheid van de bio producten.

Dan zie ik bijvoorbeeld biologische knoflook uit China. Zo ontstaat er gelijk al enige twijfel bij mij omdat de Chinezen de knoflook witten! Het wordt bespoten met chemicaliën om het kiemen te stoppen, om het witter te laten worden en om insecten te vernietigen. Bovendien wordt de knoflook gekweekt in onbehandeld afvalwater.

Ander voorbeeld:

Voor veel boeren in bijvoorbeeld noord India schijnt het erg moeilijk te zijn om over te gaan op biologische verbouw van basmati rijst. Het kost veel meer water, het grondwaterpeil is vaak al gezakt en vervuild door jarenlang gebruik van pesticiden. En niet te vergeten, de bodem is uitgeput door het intensieve gebruik van kunstmest. Met deze wetenschap zou je toch wantrouwig worden als je biologisch verbouwde basmati rijst ziet, afkomstig uit de regio Punjab in noord India?

In dit gebied worden praktisch overal zeer veel bemestingsmiddelen en bestrijdingsmiddelen gebruikt bij de verbouw om zodoende een goede oogst te bereiken zodat de arme boeren enigszins in hun inkomen kunnen voorzien. Het aantal kankergevallen onder de bevolking die zich hier bezig houdt met de verbouw van basmati rijst stijgt dramatisch. Hoogst waarschijnlijk door het veelvuldig in aanraking komen met bestrijdingsmiddelen en het drinken van verontreinigd oppervlaktewater en het sterk vervuilde grondwater.

Is het begrip “bio”, toegekend aan producten, voor de consument te controleren en wordt het vanuit overheidswege goed gecontroleerd? Ik durf er mijn handen niet voor in het vuur te steken. In Nederland kennen we een overheidsorgaan dat Skal heet en onze waakhond is wat betreft de controle op bio producten. Maar de beambten kunnen niet zoveel uitrichten, helaas alleen maar steekproefsgewijs controleren. 

Het zogenaamde woud van keurmerken is een overzichtelijk bosje geworden als alle logo’s die op het thema duurzaamheid meeliften worden uitgefilterd. Zie hieronder het officiële persbericht naar aanleiding van het onderzoek van Milieu Centraal.

Dit zijn de toppers onder de duurzame keurmerken op voeding (in alfabetische volgorde):

• 1.     ASC
• 2.     Beter Leven keurmerk (2 en 3 sterren)
• 3.     Demeter
• 4.     EKO
• 5.     Europees keurmerk voor biologische landbouw
• 6.     Fairtrade
• 7.     Milieukeur
• 8.     MSC
• 9.     Rainforest Alliance
• 10.  RSPO Certified Sustainable Palm Oil
• 11.  UTZ

Daarnaast behalen ook een Duits keurmerk (Naturland biologische vis) en een Zweeds keurmerk (KRAV), die je ook in Nederlandse winkels kunt aantreffen, de hoogste score.

Misschien slaap je beter als je een product hebt gekocht dat voorzien is van één van deze keurmerken? Hopelijk voel je je ook veel kwieker en gezonder. Zelf heb ik hierbij moeite om in slaap te komen, niet alleen vanwege de twijfels over de kwaliteitsgaranties van de producten maar eveneens vanwege het, naar mijn mening, ongezond hoge prijsniveau.

Ik vind het heel begrijpelijk dat deze producten wat meer moeten kosten. Mits ze betrouwbaar zijn en dat is gelijk ook, mijns inziens, het probleem. 

Maar soms 1½ oké, 2 tot 3 keer zo veel betalen dan voor hetzelfde niet- biologisch product? Dat krijg ik het gevoel dat men hier een slaatje uit wil slaan. Als dat geld nou naar die arme boeren ging of naar andere producenten in een soortgelijke situatie, maar dat is helaas vaak niet zo!

Als consument voel ik mij dan ook meer een soort bio melkkoe van de bio industrie.