De restaurateur als therapeut

“Je mag buiten de deur best honger krijgen, als je maar thuis komt eten!” Waarschijnlijk weet iedereen wel wat hiermee bedoeld wordt. Juist, want met huwelijkse trouw, neemt niet eenieder het zo nauw. Maar in dit geval duidt het op iets heel anders. Een ex-oberkelner, die destijds mijn directe chef was, zei vaak tegen mij: “Waarom zou ik nog buiten de deur gaan eten? Het is veel te duur!” Hij kon het gemakkelijk betalen, maar toch!

“Ik kook liever zelf, zei hij, het is net zo lekker of nog lekkerder en zo bespaar ik een hoop geld.” Ja, als je het zo bekijkt dan hoef je helemaal niet meer buiten de deur te gaan eten, want het is per definitie altijd duurder dan thuis. Nu zijn er veel mensen die zeggen dat als je buiten de deur gaat eten, je toch vaak heel andere gerechten krijgt voorgeschoteld dan thuis. Bovendien zijn deze restaurantgerechten nogal bewerkelijk en soms ook helemaal niet thuis te bereiden, al was het alleen maar, omdat de juiste apparatuur ontbreekt. En laten we het over de ontbrekende vakkennis dan nog niet eens hebben.

Dus, als je iets bijzonders wilt eten, iets wat je thuis niet zo snel maakt, dan is dat op zichzelf al een reden om buiten de deur te gaan eten. Zijn er nog mee redenen te bedenken? Plenty! Uiteraard een andere omgeving, een andere sfeer, je spreekt vaak andere mensen enz. De horeca heeft toch wel een bijzondere betekenis in het leven van heel veel mensen ingenomen! Het prille begin van menig relatie is ontstaan in het uitgaansleven, denk maar aan de discotheek en de kroeg als ontmoetingsplaats. Een etentje in het restaurant is vaak het vervolg hierop en mocht het uiteindelijk tot een huwelijk komen, ja dan vind de bruiloft ook met de regelmaat van de klok ook nog eens in de horeca plaats.

Geruime tijd daarna wordt het horecabezoek vaak geleidelijk aan minder en minder. Het is daar, waar de horeca wellicht wat kansen laat liggen! Want wat ik zelf heel vreemd vind is, dat er eigenlijk nooit goed nagedacht wordt over het zogenaamde relatie-effect op bijvoorbeeld het etentje voor twee. Uit eigen ervaring weet ik inmiddels, dat een gezellig etentje buiten de deur, waarbij alles klopt, dus de kwaliteit van het eten, de service en natuurlijk de ambiance je in een zeer positieve stemming kan brengen. Ik zou bijna zeggen: het kan je een gelukzalig gevoel geven, je raakt ervan “in the mood.”

Zeker als mensen elkaar in de dagelijkse sleur niet al te veel meer te vertellen hebben en zich eigenlijk steeds meer laten verleiden of moet ik zeggen laten afleiden tot zaken die een relatie kunnen ondermijnen. Van what’s-appen en tv kijken, frequent de sportschool bezoeken, tot oneindig veel internetten en facebook(en) en ga zo maar door. Maar als je dan eenmaal de knoop hebt doorgehakt en samen in dat gezellige restaurant aan tafel zit, de kaarsen branden en je als het ware voor een paar uur tot elkaar veroordeeld bent, dan komt er vaak van alles boven drijven, wat thuis diep weggezakt was.

Ineens kun je samen weer mooie momenten beleven, die je thuis niet zo vaak meer beleefd, door een goed gesprek, een heel goed gevoel in een fijne sfeer. En dat kan een helende werking hebben of een nieuwe impuls geven aan je wat ingedutte relatie. Misschien kom je dan wel tot de constatering dat je best een leuke vrouw of man hebt. Misschien herkent u dit effect ook, zo niet, probeer het maar eens! Uit eten gaan is dan ineens ook niet meer zo duur, omdat er een heel andere dimensie aan toegevoegd wordt!

Wat zou je hier uit af mogen leiden? Dat restaurateurs een fantastische marketingtool in handen hebben, die ze te vaak ongebruikt laten liggen, ergens onderin de la. Je onderscheidt je, als restaurateur, niet alleen door de topservice, een fantastische keuken of een geweldige ambiance. Je biedt ook een podium aan tweetjes, om het beste uit zichzelf te halen en zo hun relatie te verstevigen of zelfs te herstellen. De restaurateur als voorwaardenscheppend relatietherapeut, dat moet in deze tijd waar er meer echtscheidingen dan huwelijken plaatsvinden, toch heel veel voldoening geven en laat het nou ook nog eens winstgevend zijn. De restaurateur, als redder van bijna gestrande huwelijken of relaties. Bij succes, is er bij een vervolgbezoek aan de zaak zeker wat te vieren, dus zet als restaurateur/ therapeut de champagne dan alvast maar koud.

Ik kan niet wachten, totdat ik de eerste commercial zie over dit onderwerp.

Martin de Baat