De weinschorle en nep blanc limé

Spreekwoordelijk noemen we “Een concessie doen” vaak :”Water bij de wijn doen”. In dit geval is de concessie echter “Water in de wijn doen”. Weinschorle bestaat namelijk voor de helft uit wijn aangevuld met water of bronwater.

Het drinken van weinschorle wordt in Duitsland, maar ook in diverse Zuid-Europese landen, volstrekt normaal gevonden. In de 19e eeuw werd in Zuid-Frankrijk vaak wijn gemixt met sodawater. In Frankrijk kent men ook de Blanc limé. Alleen wordt aan de wijn niet puur water maar een splash limoensap en eventueel wat kruiden toegevoegd Dat is althans de originele samenstelling. Eigenlijk een gearomatiseerde, niet versterkte wijn. 60 jaar geleden populair in vooral het zuiden van Frankrijk

Het argument om water bij de wijn te doen luidt, dat men op deze manier niet zo snel dronken wordt en dat het bij warm weer zeer verfrissend is. Wie echter zijn zorgen wil vergeten, kan natuurlijk beter de pure wijn bestellen.

Voor mij heeft het iets onbegrijpelijks om wijn op dergelijke wijze te verdunnen. |Ik zou zeggen, serveer het water apart en neem dan af en toe een slok water als je daar behoefte aan hebt. De smaak van de wijn blijft dan in ieder geval in tact.

Wellicht denkt u misschien dat deze rare gewoonte onze landsgrenzen nooit zal bereiken, laat staan dat deze gewoonte onze landsgrenzen zal passeren. Helaas, met groot verdriet, moet ik u melden dat u deze gebottelde bocht al bij de Bijenkorf kunt kopen onder de naam “Fairmin”.

Nou, Fair is hier veruit in de min !

Het product bestaat namelijk voor 90 % uit suikerwater aangevuld met 10% wijn/wijnextract.

Ook dit product wordt dus onder de naam Blanc Limé in de markt gezet. Maar dit is iets heel anders dan het origineel, dit is gewoon limonade met een smaakje.

Hier volgt de productomschrijving:

Ontstaan uit het huwelijk tussen wijn en limonade. Een verfrissend recept met een laag alcoholpercentage (minder dan 1,2%) wat authenticiteit en moderniteit met elkaar combineert.

Zet op verlanglijst (dit staat er ook nog bij).

Na dit product als presentje te hebben ontvangen van iemand die volledig te goeder trouw was, dat zijn overigens de meeste kopers van de Bijenkorf, moest ik me er wel toe zetten om het flesje te openen en enige slokken tot me te nemen.

Over huwelijk gesproken, het is gewoon een bar slecht huwelijk, waarin authenticiteit ver te zoeken is. Hoe verzin je zo iets?

Wellicht is er nog iets voor te zeggen dat het dan toch wel een modern huwelijk kan zijn.

Toch lijkt me dit onwaarschijnlijk want volgens mij geldt ook hier dat er een gelijkwaardige basis moet zijn tussen de partners. Als ik de wijn was zou ik geen innige verbintenis wensen met het water. Je zou de toevoeging ervan, eerder kunnen betitelen als karaktermoord van de wijn.

Gescheiden door het leven gaan lijkt me hier echt de beste optie!

En wie heeft dit allemaal op zijn geweten?

Het vergrootglas moet er aan te pas komen om dit geheim aan de fles te ontrafelen maar….. de aanhouder wint.

Sarl Imagram uit de Jura , een limonadefabriekje dat ook eens wil ruiken aan de wereld van het grote geld. Leverancier van grote warenhuizen zoals Lafayette en de Bijenkorf. Zij zien het wel zitten hun klanten op deze wijze meer eurootjes afhandig te maken.

Het is dus gewoon limonade en dan ook nog een peperdure! Voor 750 ml betaalt men maar liefst € 4,95

Oh ja, op mijn verlanglijstje van de Bijenkorf staat om de bedenkers van dit “product”, voor straf uiteraard, elke dag verplicht zoveel van dit spul te laten drinken, dat ze met dikke, schuddebuikende, klotsende limonadebuiken gaan smachten naar een glas zuivere, eerlijke, goed gekoelde witte wijn.

Martin de Baat